اگر ماهی را از آب بگیرید خیلی زود به علت کمبود اکسیژن می میرد; هیچ از خود پرسیده اید که چرا این وضعیت بوقوع می پیوندد؟ در حالیکه مقدار اکسیژن موجود در حجم معینی از آب تنها یک سیزدهم مقدار اکسیژن موجود درهمان حجم از هوا است!
پس چرا وقتی در محیط جدید مقدار اکسیژن سیزده برابر می شود، ماهی به علت کمبود اکسیژن می میرد؟!
بدون شک این رویداد پی آمد عدم توانایی ماهی در وفق یابی با محیط تازه است، لذا بایستی به بررسی مکانیزمی در بدن ماهی بپردازیم که قادر نیست از اکسیژن غنی هوا استفاده نماید اما می تواند مسئله بزرگ استخراج اکسیژن را که به مقدار ناچیز در آب وجود دارد برای خود حل نموده و اکسیژن مورد نیاز خود را به این روش تامین نماید.
یک ماهی صدگرمی رودخانه ای در حال استراحت حدود ۵سانتیمترمکعب اکسیژن در ساعت احتیاج دارد و وقتی فعالیت عادی خود را شروع نماید سه تا چهار برابر این مقدار اکسیژن نیاز دارد. اگر راندمان مکانیزم تنفسی آن در انتقال اکسیژن صددرصد باشد این ماهی بایستی در هر دقیقه ۱۵تا۳۰ سانتیمترمکعب آب را از سطح تنفسی اش عبور دهد تا اکسیژن مورد نیاز خود را تامین نماید.

شاید شما هم برای زایمان خود به  دنبال بهترین و بی درد ترین راه ممکن هستید وبارها اسم زایمان بدون درد ، زایمان اسان و اپیدورال را شنیده باشید با خواندن این مقاله تا آخر می توانید به راحتی در این زمینه تصمیم بگیرید. این روش دقیقا مشابه با همان داروی بی‌حسی موضعی عمل می‌کند که دندانپزشک هنگام کشیدن یا کار کردن روی دندان به شما تزریق می‌نماید. داروی بی‌حسی، اعصابی را بی‌حس می‌کند که جریان درد را از رحم و گردن رحم به مغز مخابره می‌کنند. اپیدورال تزریق داروی بی‌حسی به قسمتی از گودی کمر شما، با استفاده از یک سوزن خمیده و توخالی است. سوزن از میان مهره‌های پشت شما می‌گذرد و به فضای بیرونی اطراف نخاع وارد می‌شود. یک لوله نازک و قابل انعطاف از درون سوزن رد می‌شود و سپس سوزن برداشته می‌شود. لوله نازک از قسمت پشت و شانه شما عبور داده شده و ثابت می‌شود. متخصص بیهوشی، یک داروی بی‌حسی موضعی را  وارد لوله می‌کند تا نیمه پایینی بدن را بی‌حس و کرخت نماید. در حالت کلی، پاهای شما نیز بی‌حس می‌شوند. شما دیگر انقباض‌های خود را احساس نخواهید کرد. گاهی اوقات، این لوله به یک پمپ کوچک متصل می شود تا بتوانید مقدار داروی بی‌حسی موضعی که وارد بدنتان می‌شود را کنترل نمایید؛ یا پمپ به گونه‌ای آماده می‌شود که هر چند دقیقه یک‌بار، مقدار کمی از داروی بی‌حسی را به بدن شما وارد کند.از لحاظ تئوری، شما در هر مرحله از زایمان که باشید می‌توانید از اپیدورال استفاده نمایید، حتی در مرحله دوم که در حال تلاش برای بیرون راندن نوزاد هستید (هر چند در آن وضعیت معمولا از بیهوشی نخاعی استفاده می‌شود). با این حال، اکثر افراد ترجیح می‌دهند زمانی که گردن رحم به میزان ۵ تا ۶ سانتی‌متر متسع شده است و انقباض‌ها واقعا در حال شدید شدن هستند، از اپیدورال استفاده کنند. اگر گردن رحم به میزان ۸ تا ۹ سانتی‌متر متسع شده باشد، پزشک شما ممکن است بگوید که دیگر برای استفاده از اپیدورال دیر شده و به شما توصیه کند که بدون آن کار را ادامه دهید، زیرا نوزاد به زودی متولد خواهد شد.درد در بیش از ۹۰% از خانم‌ها به طور کامل از بین می‌رود. شما کاملا به‌هوش باقی می‌مانید.می‌تواند به کنترل فشار خون بالا کمک نماید.می‌تواند کنترل زایمان، و اعتماد به نفس را به شما بازگرداند.داروهای بی‌حسی موضعی امروزه دقیق‌تر از گذشته شده‌اند و شما ممکن است متوجه شوید که پاهایتان کاملا بی‌حس نیستند.اما از ضررهای آن این است که ممکن است متوجه شوید تنها یک طرف از پایین‌تنه شما بی‌حس شده است، یا بخش کوچکی از شکم شما بی‌حس نشده است.